Songfuglen

På Det Norske Teatrets hjemmeside står blant annet dette om Songfuglen:

"Jakoba er tidleg i tenåra, og ikkje som andre barn. Han er gut. Ingen må få vite det. For dette er ei kvinneverd. Mennene er drivne ut for fleire generasjonar sidan, og er no i ein slags konstant geriljakrig med kvinnefellesskapet. Jakoba kjenner dei berre som fjerne og mystiske brøl frå skogen. Han er tatt ut av skolen, og mora blir overlykkeleg da han blir akseptert som elev hos ei respektert songlærarinne. Han innleier eit farleg forhold til tenestejenta hennar, og kjenner på drifter og kjensler han ikkje ante fanst, og som han ikkje heilt veit å kontrollere.

Han har alltid visst at det er farleg å vere mann, og byrjar no å ane kor farleg. Men kva som må til for at han skal kunne fortsette å synge, ja, fortsette å leve, er noko alle andre enn Jakoba forstår.

(...)

Artisten og komponisten Sandra Kolstad står for musikken til Songfuglen, der musikk og song står sentralt. I mange totalitære samfunn har nettopp songen ein viktig funksjon som korreksjon. Songen har gjerne ei tydeleg moralsk og oppdragande oppgåve og er både propagandaverktøy og limet i den einsretta kulturen."

KILDER:

Det Norske Teatret, www.detnorsketeatret.no, 09.05.16, http://www.detnorsketeatret.no/framsyningar/songfuglen/

Heddaprisen, www.heddaprisen.no, https://www.heddaprisen.no/nominerte/2017

Nasjonalbiblioteket, forestillingsprogram overlevert Sceneweb, 23.10.2019